دانشمندان یک «اثر گریز گلخانهای» را شبیهسازی کردهاند و میگویند میتواند سیاره ما را تنها در چند صد سال آینده به یک جهنم غیر قابل سکونت تبدیل کند.
محققان لایهای عجیب و پیشتر شناختهنشده را دور هسته زمین شناسایی کردند
ستاره شناسان توانستند با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای اولین بار تصاویر مادون قرمز از آب و هوای سیاره زحل بدست آورند که اطلاعات دقیق تری از این سیاره به دانشمندان و ستاره شناسان داده است.
جسم موجود در فضا که شواهدی از برخورد را نشان می دهد، اختروش نامیده می شود. کوازارها هستههای فعال کهکشانها هستند، جایی که یک سیاهچاله بسیار پرجرم مواد را از دیسکی که آن را احاطه کرده است میمکد. سیاهچاله بسیار پرجرم در برخی از اختروش ها جتی تولید می کند که تقریباً با سرعت نور حرکت می کند.
در آستانه روز ولنتاین، سه سیارک عظیم از نزدیکی زمین خواهند گذشت. خوشبختانه، آنها هیچ خطری برای ساکنان این سیاره ندارند.
مینی نپتونها نوعی سیاره فراخورشیدی هستند که معمولاً به دور ستارههایشان میچرخند. مانند نپتون منظومه شمسی ما، آنها عمدتاً از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده اند، اما جو متراکم تری دارند.
اخترفیزیکدانان مدتها در تلاش بودند که یک سیاهچاله با جرم متوسط (IMBH) بیابند، یک "تکه گم شده از پازل" که مدتها انتظارش را میکشیدیم، بین سیاهچالههای کلان جرمی که میلیونها بار سنگینتر از خورشید هستند و سیاهچالههایی با جرم ستارهای که پس از فروپاشی یک ستاره عظیم تشکیل میشوند.
دادههای مأموریت کاسینی نشان میدهد که میماس احتمالاً یک اقیانوس داخلی دارد.
در پایان قرن بیستم، ناسا برنامه اجرام نزدیک به زمین را با هدف یافتن و ردیابی حرکت اجرام آسمانی که مدار آنها می تواند آنها را به سیاره ما نزدیک کند، راه اندازی کرد. آژانس فضایی تا به امروز بیش از 20000 از این اجرام را شناسایی کرده است.
این دستگاه در یک دشت خالی در تاسمانی استرالیا قرار خواهد گرفت. محققان پشت این پروژه می گویند این منطقه به دلیل ثبات زمین شناسی و همچنین ژئوپلیتیک آن انتخاب شده است. سایر مکانهای پیشنهادی در مالت، نروژ و قطر قرار داشتند.
این اولین ملاقات جرم آسمانی با نام "2018 AH" و سیاره ما نخواهد بود. در سال 2018، این سیارک در فاصله 296,758 کیلومتری، سه چهارم فاصله زمین تا ماه از کنار زمین عبور کرد که علیرغم اندازه عظیم آن، به دلیل تیرگی رنگش مورد توجه قرار نگرفت.
ماموریت آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه (DART) ناسا با هدف تعیین اینکه آیا پرتاب یک شی به سمت یک سیارک می تواند با موفقیت مسیر سیارک را تغییر دهد یا خیر، انجام می شود.
پرتوهای گاما، شکلی از تابش الکترومغناطیسی است که توسط امواجی از ذرات منتقل می شوند. آن ها دارای کمترین طول موج، بیشترین انرژی از هر موجی در طیف الکترومغناطیسی هستند و توسط گرمترین و پرانرژی ترین اجرام در جهان، مانند ستاره های نوترونی و تپ اخترها، انفجارهای ابرنواختری، تولید می شوند.
پدیدهای که دانشمندان آن را «آبوهوای فضایی» نامگذاری کردهاند، میتواند به روشهای مختلفی بر روی زمین تأثیر بگذارد: از ایجاد نمایشهای نوری جذاب مانند شفق تا آسیب رساندن به زیرساختهای ماهوارهای.
تحقیقات نشان میدهد که درون زمین دارای ویژگیهای نیمه نرم خاصی است که در آن فلز مایع ذخیره میشود.
در حالی که تعداد زیادی به اصطلاح "سیاره های فراخورشیدی"، اجرام فضایی در مدار ستارگانی غیر از خورشید ما، در کهکشان راه شیری وجود دارد، هنوز حتی یک سیاره در خارج از کهکشان ما دیده نشده است.
برخورد اجرام کیهانی با زمین، جزو مسائلی بوده است که برای مدت طولانی نگرانی هایی را برای دانشمندان ایجاد کرده است.
دانشمندان امیدوارند تحقیقات جدید به آن ها کمک کند تا در مورد شکل گیری و تکامل میدان های مغناطیسی در کهکشان ها اطلاعات کسب کنند و نحوه پایداری چنین میدان هایی را درک کنند.
پیش بینی های محققان نشان می دهد که مکان هایی با سابقه طولانی در غنای فرهنگی و اکوسیستمی، مانند حوزه آمازون، ممکن است بایر شوند، در حالی که گرما در مناطق گرمسیری ممکن است برای انسان به میزان کشنده برسد.